Obecnie w różnych miejscach na świecie modny staje się tatuaż, skaryfikowanie (płytkie nacięcia) i umiejscowianie biżuterii w różnych miejscach na ciele, również w języku.
Obecność takich przedmotów stwarza problemy higieniczne i ryzyko powikłań w postaci bólu, obrzęku czy infekcji.
Materiałem, z którego mogą być wykonane sztyfty dojęzykowe są materiały nierdzewne, półszlachetne, rzadziej metale szlachetne takie jak złoto, srebro, tytan, niob ale też akryl czy ceramika.
Powikłaniem noszenia takiej ozdoby są: zakażenia miejscowe, jak i ogólne (zapalenie zastawek serca, zapalenie górnych dróg oddechowych), uszkodzenie czuciowe nerwu językowego, powstawanie starć, pęknięć i odłamań zębów i koron protetycznych, powstawanie parodontozy, zaburzenia smaku, zmiany zanikowe na języku i jego częściowe porażenie i wiele innych.
Gojenie tak ozdobionego języka trwa zwykle 3-5 tygodni. Jako lekarze zalecamy rozważenie czy postępowanie za modą jest warte wielku powikłań.
